υπερχορδή

η, Ν

φρ. «θεωρία τών υπερχορδών»

φυσ. κβαντική θεωρία χορδών με υπερσυμμετρία, θεωρία που φιλοδοξεί να ενοποιήσει όλες τις θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τών στοιχειωδών σωματιδίων και να εξελιχθεί σε μια πλήρη ενιαία θεωρία για τον υλικό κόσμο.